تاريخچه
مسجد جامع اشترجان بر اساس كتيبه هاي تاريخي كه در آن يافت شده به دستور خواجه فخرالدين محمد بن محمود بن علي اشترجاني در سال 715 احداث شده است و جز شاهكارهاي معماري دوره ايلخاني محسوب مي شود. اين مسجد در اواخر حكومت محمد خدا بنده ساخته شد و اطلاعات درج شده بر روي كتيبه ها نشان مي دهد كه باني آن خواجه محمد اشترجاني است كه از او به عنوان «الصاحب الاعظم ملك الوزرا في العالم» نام برده اند. خواجه محمد يكي از مستوفيان صاحب نام اميران ايلخاني بوده است كه موفق شده مدتي حاكم لنجان شود. هرچند كه او جز وزراي حكومت نبود اما در تمامي كتيبه ها با چنين صفت هايي از او ياد كرده اند و اين موضوع نشان مي دهد كه در زمان ايلخاني لفظ وزرا فقط براي وزيران استفاده نمي شده بلكه براي ساير دولت مردان نيز به كار مي رفته است.
اين مسجد در طي دوران هاي حكومتي مختلف چندين مرتبه مورد مرمت و باز سازي قرار گرفته است و هر بار تغييراتي در آن ايجاد شده و بخش هايي به آن افزوده گرديده است. به طوري كه در سال 1333 شمسي كه مسجد مجددا تعمير شد كتيبه اي آجري در آن كشف كردند كه قدمت آن به زمان سلجوقيان باز مي گردد. ويژگي هاي منحصر به فرد اين مسجد موجب شد كه نام آن در سال 1315 در فهرست آثار ملي ايران ثبت گردد.